حسادت
خصلتی که ذهن را مسموم میسازد حسادت اسکندر کبیر ناپلئون بناپارت ، یولیوس سزار و اسکندر کبیر با وجود قدرت و جلال ، در دل خصلتی داشتند که ذهنشان را مسموم ساخته بود . هر سه آنان به کسی حسادت میکردند ! برتراند راسل فیلسوف انگلیسی نوشت : « ناپلئون به سزار حسادت میکرد ، اسکندر کبیر به هرکول حسادت میکرد با آنکه هرکول یک شخصیت تخیلی بود ولی با این حال برای اسکندر آفتی شده بود . حسادت آفتی است که شخص در هر مقام و شخصیتی با هر مقدار ثروت و موفقیت در زندگی ، گریبانگیر او خواهد شد ، بخصوص اگر شخصی در مقام رهبری یک کشور باشد . حسادت تلخی است در دل شخص نسبت به اموال ، رفاه ، مزایا وهر چیزی که دیگران دارند . فرق « حسادت » و « غبطه » در مرجعی از کتاب مقدس چنین آمده است : « غبطه ... تمایلی است که شخص میخواهد آنچه را دیگری دارد خود نیز داشته باشد ولی حسادت تمایلی است که شخص میخواهد دیگری را از آنچه دارد محروم سازد . » پس انسان حسود نه تنها از آنچه که دیگری دارد رنج میبرد بلکه میخواهد آنرا تصاحب کند . پس عاقلانه است بررسی کنیم « حسادت » چگونه می