حفظ پاکی دل در دنیایی ناپاک
بدون تردید شیوع شرارت و فساد یکی از نشان های «زمان آخر» این دنیای شریر و ناپاک است. همان طور که گزارشات و اخبار نشان می دهند فساد اخلاق و رو به زوال رفتن اخلاقیات بر تمامی مردم تأثیر داشته است و برخی که خود را روحانی و مرد خدا می نامند نیز از آن در امان نبوده اند. دل فاسد و ناپاک، آنان را به هرزه گرایی و اَعمال زشت کشانده است. بی مورد نبود که عیسی مسیح چنین هشدار داد: «از دل برمی آید، خیالات بد و قتل ها و زناها و فسق ها و دزدی ها و شهادات دروغ و کفرها.» (مت ۱۵ : ۱۹ ) اما یَهُوَه خدا از خادمینش می خواهد که ‹دل طاهر› و پاک را دوست بدارند و آن را حفظ کنند. (امث ۲۲ : ۱۱ ) حال، فرد مسیحی ایماندار چگونه می تواند در این دنیای شریر و ناپاک، دل پاک خود را حفظ کند؟ دل طاهر و پاک به چه معناست؟ در کتاب مقدّس اغلب «دل» به مفهوم مجازی به کار رفته است. بر اساس مرجعی واژهٔ دل در کتاب مقدّس به «باطن شخص» اشاره دارد و «چیزی است که برای خدا اهمیت دارد و ارتباط با خدا در آن ریشه می گیرد و معیارهای اخلاقی شخص را تعیین می کند.» دل مظهر شخصیت درون