به ندای وجدان خویش گوش دهیم
‹ امّتهایی که شریعت [خدا را] ندارند کارهای شریعت را به طبیعت به جا میآورند.› — رومیان ۲:۱۴. جوانی در حالی که در ایستگاه مترو ایستاده بود به حملهٔ صرع دچار شد و روی ریلهای مترو افتاد. یکی از عابرین با دیدن این صحنه دختر کوچک خود را رها کرد و به کمک او شتافت. او در حالی که قطار نزدیک میشد مرد مصروع را میان دو ریل قرار داد و بدن خود را روی او حائل کرد. در همان لحظه قطار با صدای گوشخراشی بالای سر آنان توقف کرد. شاید شما این مرد را قهرمان بخوانید، اما ببینید خود او در این مورد چه میگوید: «آن لحظه فقطمیخواستم به آن شخص کمک کنم. این کار را صرفاً از روی دلسوزی انجام دادم نه برای این که قهرمان نامیده شوم. » شاید شما هم نمونهٔ چنین ازخودگذشتگیهایی را شنیده باشید. مثلاً طی جنگ جهانی دوّم عدهای با به خطر انداختن جانشان همنوعان خود را از دست دشمنان ایشان مخفی میکردند. این نوعدوستی را همچنین در شرح حال پولُس و ۲۷۵ مسافر کشتیای که در سواحل جزیرهٔ مالتا نزدیک به سیسیل در هم شکست میتوان مشاهده کرد. پولُس نقل میکند که مردم آن جزیره به آنها «کمال ملاطفت