تصویر - فرهنگ و اندیشه مسیحی

پرسش مطرح شده در این رابطه :  اغلب افراد مریم مجدلیه را با زنان دیگر هم اسم او قاطی کرده اند . در برخی از مقالات و نوشته ها و حتی فیلمهای هالیودی شخصیت مریم مجدلیه را بر خلاف کتاب مقدس نشان داده و میدهند. زیرا بسیاری که آشنایی کافی با کتاب مقدس ندا ر ند عقیده دارند که مریم مجدلیه همان زن بدکاره ای بود که به پاهای عیسی مسیح افتاد و عیسی مسیح نیز او را بخشید . در حالیکه چنین داستانی صحت ندارد . واقعا مریم مجدلیه چه کسی بود ؟ مریم مجدلیه یکی از چهره های سرشناس کتاب مقدس است و در میان زنانی که بدنبال سرور خود عیسی مسیح بودند و بعد از مریم مادر عیسی مقام دوم را بخود اختصاص داده است . مریم از نواحی شهری بود که  « مجدل » نامیده میشد ، از این رو او به مریم مجدلیه یعنی دختری از منطقه مجدل نامیده و معروف شده است . این شهر در نزدیکی « دریاچه جلیل » قرار داشت و در همین نواحی بود که عیسی مسیح به 4000 نفر غذا خورانید . ناگفته نماند که در دست نوشته های قدیم  یونانی این منطقه به « دلمانوته » نیز خوانده شده است .( مرقس 8 : 10 ) در دنیای امروزی ما این منطقه و شهر مجدل بکلی ویران شده و

دنباله  شماره پیشین در همین دایره العمارف جوداییکا که در شماره قبلی نیز به آن اشاره کردیم چنین میخوانیم : « شخص ، در دوران کتاب مقدس کل فرد محسوب میشد ، به عبارتی شخص هم بصورت فیزیکی و هم روانی همان شخص است .بدین سبب فرق آشکاری میان نَفس و جسم ( بدن) قائل نمیشدند . » یهودیان باستان به رستاخیز مردگان اعتقاد داشتند و همانطور که این دایره المعارف اشاره می کند : « باید بین این اعتقاد و عقیده به بقای نَفس ، فرق گذاشت . » معهذا چگونه ، این آموزش « بصورت یکی از سنگ بنای » یهودیت در آمد ؟ تاریخ پاسخگوی این پرسش است. در سال 332 قبل از میلاد اسکندر کبیر ، بخش عظیمی از خاورمیانه را بسرعت تسخیر کرد . وقتی او پا به اورشلیم گذاشت ، یهودیان وی را با آغوش باز پذیرفتند. طبق بیانات فلاویوس یوسفوس تاریخدان یهودی قرن اول ، یهودیان حتی نبوت درون کتاب دانیال نبی را به اسکندر نشان دادند که بیش از 200 سال پیش از آن نوشته شده بود و پیروزی اسکندر را در نقش « پادشاه یونان » بوضوح توصیف کرده بود. ( دانیال 8 : 5 تا 8 همچنین آیه 21 را بخوانید ) جانشینان اسکندر ، برنامه وی را در خصوص « هلنیسم » نمودن م

این پرسشی است با پاسخهای فراوان ! به جرات میتوان گفت که چند هزار سال است این پرسش بغرنج بشر را در حیرت فرو برده . پاسخگویی به این پرسش عمیق ، ادیان گوناگون را برانگیخته تا جوابی برای آن بیابند . بسیاری از انسانهایی که خود را مسیحی می نامند به بهشت و جهنم عقیده دارند . بر خلاف آنان ، هندوها معتقد به تناسخ می باشند . مسلمانها نیز عقیده دارند که روز داوری بعد از مرگ وجود خواهد داشت و در آن روز، انسانها در برابر خدا خواهند ایستاد ، درست همانطوریکه شخصی پا به درون محکمه میگذارد . طبق عقاید اسلامی ، خدا بعد از ارزیابی زندگی گذشته شخص او را به بهشت یا به دوزخ آتشین خواهد فرستاد . بومیان استرالیا عقیده دارند که روح بشر فناناپذیر می باشد . برخی از قبایل آفریقایی هم بر این باورند که مردم بعد از مرگ به ارواح یا اشباح مبدل میگردند . در جوامع پیشرفته هم عقیده بر اینست که مردم بعد از مرگ ، روحشان در عالم بالا در جایی در پرواز است تا به نزد خدا برود چرا که خواست خدا چنین بوده است ! از دید یک مادر دل شکسته آمریکایی که پسر جوانش را از دست داد ، با این باور که پسرش  در جایی هنوز به زندگی ادامه