حفظ پاکی دل در دنیایی ناپاک

بدون تردید شیوع شرارت و فساد یکی از نشان‌های «زمان آخر» این دنیای شریر و ناپاک است.‏‏ همان طور که گزارشات و اخبار نشان می‌دهند فساد اخلاق و رو به زوال رفتن اخلاقیات بر تمامی مردم تأثیر داشته است و برخی که خود را روحانی و مرد خدا می‌نامند نیز از آن در امان نبوده‌اند.‏ دل فاسد و ناپاک،‏ آنان را به هرزه‌گرایی و اَعمال زشت کشانده است.‏  

 بی‌مورد نبود که عیسی مسیح چنین هشدار داد:‏ «از دل برمی‌آید،‏ خیالات بد و قتل‌ها و زناها و فسق‌ها و دزدی‌ها و شهادات دروغ و کفرها.‏» (‏مت ۱۵:‏۱۹)‏ اما یَهُوَه خدا از خادمینش می‌خواهد که ‹دل طاهر› و پاک را دوست بدارند و آن را حفظ کنند.‏ (‏امث ۲۲:‏۱۱)‏ حال،‏ فرد مسیحی ایماندار چگونه می‌تواند در این دنیای شریر و ناپاک،‏ دل پاک خود را حفظ کند؟‏

دل طاهر و پاک به چه معناست؟‏

در کتاب مقدّس اغلب «دل» به مفهوم مجازی به کار رفته است.‏ بر اساس مرجعی واژهٔ دل در کتاب مقدّس به «باطن شخص» اشاره دارد و «چیزی است که برای خدا اهمیت دارد و ارتباط با خدا در آن ریشه می‌گیرد و معیارهای اخلاقی شخص را تعیین می‌کند.‏» دل مظهر شخصیت درونی و واقعی ماست.‏ مطابق آنچه در نقل‌قول بالا گفته شد یَهُوَه خدا دل افراد را تفتیش می‌کند و دل پاک خادمینش را ارج می‌نهد.‏ —‏ ۱پطر ۳:‏۴.‏

در کتاب مقدّس «طاهر» و «پاک» هم به پاکی جسمی اشاره دارد و هم می‌تواند به مفهوم خلوص،‏ عدم آلودگی و فسادِ اخلاقی و مذهبی باشد.‏ عیسی در موعظهٔ بالای کوه گفت:‏ «خوشا به حال پاکدلان.‏» او در واقع به آنانی اشاره کرد که از درون پاک بودند.‏ (‏مت ۵:‏۸)‏ عواطف،‏ امیال و انگیزهٔ انسانِ پاکدل،‏ خالص و پاک است.‏ محبت و قدردانی،‏ فرد پاکدل را برمی‌انگیزد که با تمام دل و با خلوص نیّت و صادقانه بدون هیچ رنگ و ریایی خدا را دوست داشته باشد.‏ (‏لو ۱۰:‏۲۷)‏ قطعاً شما نیز می‌خواهید چنین باشید.‏  

مبارزه در راه حفظ دل پاک

مسیحی با ایمان  نه فقط باید اَعمال دستش را پاک نگاه دارد بلکه باید در دل نیز صاف و پاک باشد.‏ (‏مز ۲۴:‏۳،‏ ۴)‏ امروزه بیش از هر زمان برای خادمین یَهُوَه خدا حفظ پاکی دل مبارزه‌ای سخت شده است.‏ شیطان،‏ دنیای تحت تسلّط او همچنین ناکاملی‌مان فشار شدیدی بر ما اِعمال می‌کند تا ما را از یَهُوَه خدا دور سازد.‏ برای این که بتوانیم با این فشارها مقاومت کنیم بسیار اهمیت دارد که دل طاهر و پاک را ارزش نهیم و آن را همچون جانمان حفظ کنیم.‏ اگر چنین کنیم در امان خواهیم ماند و می‌توانیم همچنان دوست یَهُوَه خدا باقی بمانیم.‏ اما چگونه می‌توانیم دل طاهر و پاکمان را حفظ کنیم؟‏

در کتاب عبرانیان چنین هشدار داده شده است:‏ «ای برادران،‏ هوشیار باشید که از شما کسی دل شرور و بی‌ایمان نداشته باشد که از خدای زنده رویگردان شود.‏» (‏عبر ۳:‏۱۲،‏ ترجمهٔ هزارهٔ نو)‏ اگر در ما دل بی‌ایمان به وجود آید نمی‌توانیم دل پاک خود را حفظ کنیم.‏ شیطان عقاید مختلفی شایع کرده است تا ایمان به خدا را در انسان‌ها تضعیف کند.‏ از جملهٔ این عقاید می‌توان به تئوری تکامل،‏ اعتقاد بر این که خوبی و بدی مطلق وجود ندارد و یا عقایدی که الهامی بودن نوشته‌های مقدّس را مورد تردید قرار می‌دهند اشاره کرد.‏ هیچ‌گاه نباید اجازه دهیم که چنین عقاید کشنده‌ای بر ما تأثیر گذارند.‏ (‏کول ۲:‏۸)‏ اسلحهٔ دفاعی ما برای این حملات مطالعهٔ روزانهٔ کتاب مقدّس و تعمّق عمیق بر آن است.‏ شناخت دقیق از کلام خدا محبت ما را به یَهُوَه گرم و شعله‌ور و قدردانی ما را از او زنده نگاه می‌دارد.‏ چنین محبت و قدردانی‌ای ضروری است تا بتوانیم استدلال‌های نادرست را کنار زنیم و ایمانمان را به یَهُوَه استوار سازیم.‏ به این ترتیب می‌توانیم دل طاهر و پاکمان را حفظ کنیم.‏ —‏ ۱تیمو ۱:‏۳-‏۵.‏

هنگام مقابله با امیال نفسانی

برای حفظ دل پاک باید با امیال نَفْسانی و تمایل به مادیات نیز مبارزه کرد.‏ (‏۱یو ۲:‏۱۵،‏ ۱۶)‏ عشق به پول و میل به کسب ثروت و مادیات می‌تواند دل ما را فاسد کند و فرد مسیحی را به اَعمالی بکشاند که با خواست خدا مغایرت دارد.‏ هستند کسانی که در محیط کار صداقت را زیر پا گذاشته‌اند،‏ تقلّب و کلاه‌برداری کرده‌اند و حتی پول و یا جنسی که به آنان تعلّق نداشته است برداشته‌اند.‏ —‏ ۱تیمو ۶:‏۹،‏ ۱۰.‏

از طرف دیگر اگر از ناخوشنود ساختن خدا ترس داشته،‏ عدالت را دوست بداریم و مصمم به حفظ پاکی وجدانمان باشیم نشان می‌دهیم که دل طاهر و پاک را دوست داریم و آن را ارج می‌نهیم.‏ چنین احساسی ما را بر می‌انگیزد که همچنان «در هر امر رفتار نیکو نماییم» و صادقانه عمل کنیم.‏ (‏عبر ۱۳:‏۱۸)‏ عملی درست و صادقانه مایهٔ جلال نام یَهُوَه خداست.‏  

مورد دیگری که می‌تواند دل پاک فرد مسیحی را آلوده کند،‏ تحریف معیارهای اخلاقی در خصوص روابط جنسی است.‏ از دید بسیاری رابطهٔ جنسی پیش از ازدواج و یا خارج از پیوند ازدواج و همجنس‌بازی کاملاً طبیعی و عادی است.‏ چنین عقایدی می‌تواند دل فرد مسیحی را آلوده کند.‏ فردی که به رابطهٔ جنسی نامشروع دست زند اغلب به ریاکاری،‏ پنهانکاری گناه و در پیش گرفتن زندگی‌ای دوگانه تن دهد.‏ قطعاً پیش گرفتن چنین رفتاری از دل پاک نشأت نمی‌گیرد.‏

دل پاک هنگام بروز مشکلات

مخالفت‌ها،‏ فشار اقتصادی و بیماری‌ای جدّی مسبب دلسردی برخی از خادمان خدا بوده و گاه تأثیری منفی بر دل آنان داشته است.‏ حتی داود پادشاه چنین تجربه‌ای داشت.‏ او گفت:‏ «روح من در من مدهوش شده،‏ [یا ضعیف شده] و دلم در اندرونم متحیّر [یا آشفته] گردیده است.‏» (‏مز ۱۴۳:‏۴)‏ چه امری او را قادر ساخت بر چنین احساساتی غالب آید؟‏ داود به یاد آورد که یَهُوَه خدا چگونه با خادمینش رفتار می‌کند و به یاد آورد که یَهُوَه چگونه او را از خطرات رهایی بخشیده بود.‏ داود بر این امر که یَهُوَه خدا برای نام عظیمش چه کرده است تأمّل نمود.‏ او خود را در خدمت به خدا مشغول ساخت.‏ (‏مز ۱۴۳:‏۵)‏ مشابهاً زمانی که ما نیز تحت فشار و سختی قرار می‌گیریم تأمّل بر آفریدگار هستی‌بخشمان و آنچه برای ما انجام داده و خواهد داد به ما قوّت می‌بخشد.‏

اغلب وقتی کسی نسبت به ما خطایی روا داشته و یا احساس می‌کنیم که کسی چنین کرده است تلخی و ناراحتی به ما رو می‌آورد.‏ فکر کردنِ پی در پی به آنچه پیش آمده است می‌تواند در ما احساساتی منفی نسبت به برادرمان ایجاد کند.‏ ممکن است باعث شود که خود را کنار بکشیم و به دیگران بی‌توجهی کنیم.‏ آیا چنین رفتاری با خواست ما برای حفظ دلی طاهر و پاک هماهنگ است؟‏ واضح است که رابطهٔ ما با هم‌ایمانانمان و برخورد ما در مواردی که اختلاف به وجود می‌آید نیز در داشتن دلی طاهر و پاک نقش دارد.‏

در دنیایی که هر روزه فاسدتر می‌شود و معیارهای اخلاقی آن هر روزه رو به زوال می‌رود ما مسیحیان حقیقتاً متمایزیم،‏ چرا که دل طاهر و پاک را دوست داریم و خواهان حفظ آنیم.‏ انجام خواست خدا در ما آرامش و رضایت ایجاد می‌کند و زندگی ما را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد.‏ از همه مهم‌تر ما از رابطه‌ای نزدیک با آفریدگارمان یَهُوَه خدا برخورداریم،‏ خدایی که ‹پاکدلان› را دوست می‌دارد.‏ (‏مز ۷۳:‏۱)‏ آری،‏ همان طور که عیسی گفت،‏ ما می‌توانیم از جمله افراد سعادتمندی باشیم که «خدا را خواهند دید.‏» این آن چیزی است که یَهُوَه به «پاکدلان» عطا خواهد نمود.‏ —‏ مت ۵:‏۸.‏