خدای یَهُوَه ، کیست ؟

برای پاسخ دادن به این پرسش بیائید باهم به کتاب مقدس مراجعه کنیم و ببینیم که این کتاب در باره نام خدا چه می گوید : « و بدانند تو که اسمیت یَهُوَه می باشد به تنها بر تمامی زمین متعال هستی » مزامیر 83 : 18 همچنین در کتاب اشعیاء 42 آیه 8 آن چنین گفته شده است : « من یهوه هستم و اسم من همین است و جلال خود را به کسی دیگر و ستایش خویش را به بتهای تراشیده نخواهم داد . »  سپس در کتاب خروج فصل 3 آیه 15 چنین میخوانیم : « ... این است نام من تا ابدآلاباد و اینست یادگاری من نسلا بعد نسل .» و خیلی آیات دیگر که نشان میدهند ، یهوه خداوند متعال است و هیچ خدای دیگری بجز او وجود ندارد و خدایان دیگر بُت های دست پرورده انسانها هستند . +

خداوند متعال یهوه ، خدای تمامی مردم دنیا می باشد،  مردمیکه او را به نام بخوانند و تنها او را پرستش کنند . زیرا تنها او بود که انسان اولیه یعنی « آدم » را بوجود آورد و از طریق آدم تمامی ملتهای جهان بوجود آمدند . بنابراین هیچ خدایی با او شریک نیست . با هر زبان و فرهنگ و ملتی تنها خداوند یهوه ، آفریننده همه چیز هست و نام او بهمین فُرم خوانده میشود . در این رابطه نیز کتاب مقدس این نام باشکوه و خاص خدا را 7000 مرتبه ذکرکرده است تا همگان نام او را طی زمانهای گوناگون ، نسل بعد نسل بشناسند و حرمت گذارند.

حال ببینیم که دانستن نام خدا به چه مفهوم است ؟ در ابتدای تولد بشر ، یهوه نام مقدس خود را به آدم و حوا آشکار ساخت ، چرا که حوا پس از تولد اولین فرزند خود « قائن » نام خدا را بر زبان آورد . با هم به کتاب پیدایش 4 : 1 مراجعه می کنیم که چنین می آموزد : « و آدم زن خود را بشناخت و او حامله شده قائن را زائید و گفت : مردی از یَهُوَه حاصل نمودم . »  رفته رفته مردم آن دوران با نام خداوند بیشتر آشنا شدند همچنین توانستند خصوصیات  او را بشناسند و خدا را همچون پدر آسمانی خود خواندند. حتی در دوران نوح ، ابراهیم ، اسحاق و یعقوب ، موسی  و دوران عیسی مسیح ، نام خدا بیشتر مرسوم بود .

اهمیت کاربرد نام الهی

حال برخی می پندارند که کتاب مقدس از عناوینی مانند « الوهیم ، اهیه ، » برای خدا بکار میبرد ، در اینصورت آیا نمیتوان عنوانهای دیگری برای خدا بکارد برد که منظور همان یَهُوَه باشد ؟  درسته که این عناوین بزبان عبری برای خداوند بکار برده شده است ولی نام او نیستند . الوهیم ، اهیه بزبان عبری خدا و خداوند است . لطفا کمی دقت کنید ؛ خداوند نام خود را برای موسی نیز آشکار ساخت تا موسی بفهمد آن صدایی را که بر سر کوه شنید و آتشی را که در بوته دید و نمیسوخت ، همان خدای آدم و حوا ، فرزندان آنان ، نوح و ابراهیم و فرزندان آنان است و نه خدای غیر . به همین منظور خداوند موسی را به پیامبری و نجات بنی اسرائیل انتخاب کرد همچنین نام خود و ویژگی آنرا به موسی باز کرد . از اینرو موسی توانست بهتر با شخصیت یهوه آشنا شود . به همین دلیل خداوند به موسی فرمود که

 به بنی اسرائیل چنین بگو : « اَهیَه مرا نزد شما فرستاد. » واژه عبری « اَهیَه » به مفهوم « خواهم شد » یا « سبب شدن میگردد » است .سپس در ادامه آیه چنین می گوید : « یهوه ، خدای پدران شما ... مرا نزد شما فرستاده است .» در واقع خدا گفت که قادر است هر آنچه که میخواهد بشود تا مقصودش را عملی سازد .کتاب خروج فصل 3 و فصل 4 را بخوانید .

بنابراین نام خداوند متعال نامی است عظیم . این نام عظیم بر یهودیان دوران باستان بود تا ملل دنیا از رفتار و کردار نیکوی آنان بهتر و بیشتر خدای متعال را بشناسند. زیرا خدا روح است و کسی نمیتواند او را ببیند از اینرو خداوند میخواست که قوم برگزیده او صورت نادیده خداوند یهوه باشد ، از طرفی هم میخواست قولی را که به ابراهیم داده بود که از او ملتی بزرگ  بیرون می آورد ، عملی سازد  و ملل جهان با دیدن این قوم بزرگ می فهمند که خداوند یهوه با آنان است و همه به پرستش او روی می آورند.

ولی تاریخ نشان میدهد که یهودیان به مرور زمان طرز فکری خرافی نسبت به نام خدا یافتند و نتیجه گرفتند که نباید این نان عظیم را به زبان آورند . کتاب مقدس در خروج 20 : 7 ما را با این موضوع آشنا میکند : « نام یهوه ، خدای خود را به باطل مبر ، زیرا خداوند کسی را که اسم او را به باطل برد ، بی گناه نخواهد شمرد. »

از آنجائیکه یهودیان بجای بشارت کلام خدا و آموزش دقیق کلام خدا بیشتر به داد و ستد و پول درآوردن روجوع کردند و از حقیقت بیشتر و بیشتر دور شدند سپس برای اینکه ظاهر را حفظ کنند و نشان دهند که هنوز قوم خدای غیور هستند و رهبری قوم خود را دارند بطور ساده  تظاهر به دینداری کردند . سپس بتدریج نام خدا از یهودیت حذف شد . و خداوند با مشاهده چنین وضعی آزرده خاطر شد و دیگر اجازه نداد تا قوم منتخب یهود نام او را بر خود داشته باشند و آنان را طرد کرد .

نام خدا بر قومی جدید !  با طرد شدن قوم منتخب ، بار دیگرخداوند متعال مقصودش را از طریق ارمیای نبی در رابطه با بستن « عهد جدیدی با قومی جدید » آشکار ساخت . این قوم جدید « اسرائیل روحانی یا اسرائیل خدا » است . یعنی چه اسرائیل روحانی ؟ شما حتما متوجه شدید که اسرائیل ( قوم یهود ) از طریق موسی انتخاب شد که شریعت را انجام دهد تا از طریق این قوم منتخب تمام ملل جهان که کم و بیش بُت پرست بودند بسوی پرستش حقیقی خداوند متعال یهوه روی  بیاورند ولی رفته رفته قوم منتخب خدا خودشان بُت پرست شدند و به خرافات و غیره... روی آوردند. و بدین صورت از مقام والای خود طرد شدند و لازم شد تا خدا عهد جدیدی با قوم دیگری ببندد تا مقصود والای او برای مردم زمین عملی گردد .

اسرائیل روحانی از نظر معنا ، به مفهوم برگزیدگان روحانی است یعنی اینکه ارمیای نبی پیشگویی کرد که جمیع این قوم جدید « از خُرد و بزرگ [ یهوه خداوند را ] خواهند شناخت. » ( ارمیا 31 : 31 تا 34 ) تحقق این پیشگویی از پنتیکاست سال 33 میلادی آغاز گشت . در آن زمان خدا این عهد جدید را پایه گزاری کرد و این قوم « اسرائیل خدا » یا برگزیدگان خدا ، را که شامل یهودیان و غیریهودیان است « برای نام پرجلال و مقدس خود » انتخاب کرد . یعنی قومی که نام خود را بر آنها گذاشت .( غلاطیان 6 : 15 و 16 همینطور اعمال 15 : 14 تا 17 را بخوانید )

مسیحیان قرن اول که اعضای این قوم جدید بودند ، نام الهی را با احترام همواره به زبان می آوردند. پطرس رسول خطاب به یهودیان و نوکیشان یهودی که از نقاط مختلف جهان برای جشن پنتیکاست سال 33 میلادی به اورشلیم آمده بودند ، نام خدا را چندین بار ذکر کرد . ( کتاب یوئیل نبی 2 : 28 تا 30 در این باره نبوت کرده بود. ) از این رو پطرس همانند یهودیان و مسیحیان قرن اول به نام خدا حرمت می گذاشتند .

پس بردن نام خدای متعال یهوه ضروری است و نباید این نام عظیم بار دیگر به فراموشی سپرده شود . بخصوص که قوم جدید خدا قومی است روحانی و « اسرائیل خدا » نام گرفته است . مسیحیانیکه با جدیت و غیرت در خدمت موعظه نام یهوه خدای غیور را با افتخار اعلام می کنند و این نام باشکوه را از طریق کتاب مقدس به همگان نشان میدهند . تا مردم با چشم خود ببینند که این نام بوسیله خداوند متعال برای بشر آشکار شده است، همانا اسرائیل روحانی یا اسرائیل خداوند یهوه هستند .

عیسی مسیح نیز نام خدای متعال را اول به 12 شاگرد خود سپس به تمامی پیروان خود آشکار ساخت او در انجیل یوحنا 17 : 6 چنین می گوید : « اسم تو را به آن مردمی که از جهان بمن عطا کردی ظاهر ساختم . از آنِ تو بودند و ایشان را بمن دادی و کلام تو را نگاه داشتند . »

در کتاب مقدس ملاکی فصل 1 آیه 11 چنین آمده است : « زیرا که از مطلع آفتاب تا مغربش اسم من در میان اُمت ها عظیم خواهد بود . » این موضوع در کتاب میکاه نبی نیز چنین گفته شده است : « جمیع قومها هر کدام به اسم خدای خویش سلوک می نمایند اما ما به اسم یهوه خدای خود تا ابدالابد سلوک خواهیم نمود . » میکاه 4 : 5

حال شما دوست گرامی که با نام خدا و مفهوم آن آشنا شدید ، آیا در پرستشتان به نام یهوه سلوک خواهید کرد ؟ آیا به اهمیت و ارزش اینکار پی بردید ؟ دقت کنید افرادی که از یهوه خداوند سرپیچی یا به او بی اعتنایی می کنند و بدنبال سیاست و مذهب و دین کاذب و یا بدنبال حکمت این دنیا هستند خواسته یا ناخواسته نام خدای غیور را اذعان خواهند کرد . زیرا خود خداوند میفرماید : « و خویشتن را در نظر امت های بسیار معظم و قدوس و معروف خواهم نمود و خواهند دانست که من یهوه هستم . » کتاب حزقیال 38 : 23 – و آنانیکه در نام خدا سلوک می کنند با شادی و با استفاده از مزمور 9 : 10 می گویند: « آنانیکه نام تو را می شناسند ، بر تو توکل خواهند داشت ، زیرا تو طالبان خود را ترک نکرده ای » پاینده باشید .