روحانی و نفسانی بودن چه معناست ؟
در این مقاله به این سئوالهای مهم پاسخ میدهیم .
روحانی و نفسانی بودن به چه معناست و خصوصیات شخص روحانی و نفسانی در چیست؟
شخص روحانی چه خصوصیاتی دارد ؟
پولس رسول با مقایسه « انسان نفسانی » و « انسان
روحانی » بما کمک می کند تا دریابیم که شخص روحانی چگونه شخصی است . به این آیه
خوب دقت کنید که چه می گوید . « اما انسان نفسانی امور مربوط به روح خدا را نمی
پذیرد زیرا در نظرش جهالت است و قادر به درکشان نیست ، چرا که قضاوت درست در باره
آنها تنها از دیدگاهی روحانی میسر است . اما شخص روحانی در باره همه چیز قضاوت
میکند ، ولی هیچ کس را یارای قضاوت در باره او نیست. زیرا کیست که فکر خداوند را
دانسته باشد. تا به او مشورت دهد ؟ ولی ما فکر مسیح را داریم. » اول قرنتیان 2 :
14 تا 16
تفاوت انسان روحانی و انسان نفسانی در چیست ؟ کتاب مقدس در باره «
انسان نفسانی » می گوید : « آنچه از روح خداست نمی پذیرد ؛ زیرا در نظرش جهالت است
. او نمیتوند آنها را درک کند .» از طرف دیگر ، او درباره « انسان روحانی » می
گوید که همه چیز را محک میزند و طرز فکر مسیح را دارد.
حال ببینیم شخص نفسانی چه طرز فکری دارد ؟ چنین شخصی روحیه
دنیا را بخود میگیرد . یعنی روحیه ای که بر امیال جسمانی تمرکز دارد. در این رابطه
کتاب مقدس میفرماید: « و اما شما به سبب نافرمانی ها و گناهان خود مرده بودید و
زمانی در آنها گام می زدید ، آنگاه که از روشهای این دنیا و از رئیس قدرت هوا
پیروی میکردید ، از همان روحی که هم اکنون در سرکشان عمل می کند. » افسسیان 2 : 1
و 2
این روحیه ، اکثر مردم را بر آن میدارد تا به
اصطلاح خود را همرنگ جماعت کنند. چنین افرادی بنا بر آنچه که در نظر خودشان درست
است عمل می کنند و به معیارهای خدا اهمیتی نمی دهند . شخص نفسانی اغلب به مقام و
مادیات اهمیت میدهد وهمواره به دنبال اینست که حق خود را بگیرد.
بعلاوه ، شخص نفسانی همواره به دنبال « اعمال
نفس » است. پولس رسول در اولین نامه اش به جماعت قرنتیان به برخی دیگر از خصوصیات
انسانهای نفسانی اشاره کرد. خصوصیاتی همچون ایجاد تفرقه ، فرقه بندی ، ستیزه جویی،
دیگران را به دادگاه کشیدن ، نادیده گرفتن سَروری و عدم خویشتنداری در خوردن و
نوشیدن . همچنین شخص نفسانی هنگام رویارویی با وسوسه هیچ مقاومتی از خود نشان
نمیدهد بلکه در پی نفس شهوانی خود میدود.
حال شخص روحانی چه طرز فکری دارد ؟ شخص روحانی
برخلاف شخص نفسانی ، برای رابطه اش با خدا ارزش زیادی قائل است . افراد روحانی
تلاش می کنند تا «از خدا سرمشق بگیرند. »
آنان سعی می کنند تا طرز فکر خدای یهوه ، را در خود پرورش دهند و دیدگاهی همچون
دیدگاه او داشته باشند. یهوه خدا برای افراد روحانی ، شخصیت واقعی دارد . انسانهای
روحانی همواره سعی می کنند تا جنبه های زندگیشان را در عمل با معیارهای یهوه خدا
هماهنگ سازند.
شخص روحانی بجای تمرکز به اعمال جسم ، تلاش می
کند تا خصوصیات « ثمره روح » مانند محبت ، خویشتنداری ، فروتنی ، شادی و آرامش ،
نیکویی، وفاداری ، مهربانی ، را از خود نشان دهد . ( غلاطیان 5 : 22 و 23 )
بنابراین شخص روحانی در عمل نه در حرف به ارزشهای معنوی و روحانی علاقه نشان میدهد
و برای آنها ارزش قائل است .
عیسی مسیح انسانهای روحانی را انسانهایی شاد میخواند.
در انجیل متی 5 : 3 آمده است : « خوشا به حال کسانیکه به نیازهای روحانی خود
آگاهند ؛ زیرا پادشاهی آسمانها به آنان تعلق دارد. » همچنین در کتاب مقدس آمده است
که زندگی ما در گرو این است که طرز فکری همچون یهوه خدا ( توحیدی ) داشته باشیم.
در کتاب رومیان از کتاب مقدس عهد جدید در این باره می گوید: « اگر افکار خود را
درگیر آنچه نفسانی است بسازیم ، به مرگ می انجامد . اما اگر افکار خود را به آنچه
روح است ، مشغول سازیم ، به حیات و آرامش می انجامد. » ما امروزه در دنیایی پرخطر
و مملو از سیاست ها با عقاید و ایده های نامعقول ، مذاهب دروغین و ضد انسانی ،
زندگی می کنیم . اطرافمان را انسانهایی احاطه کرده اند که شرارت را بیش از نیکویی دوست
میدارند و طرزفکر شیطانی در خود پرورش میدهند.
دستهایشان رو به آسمان می رود ولی قلبشان پر از
ننگ و خون و تباهی است . عیسی مسیح در باره این افراد می گوید: « ای افعی زادگان ،
شما که بدسیرت هستید ، چگونه می توانید سخن نیکو بگوئید؟ زیرا زبان از آنچه دل از
آن لبریز است سخن می گوید . شخص نیک ، از خزانه نیکوی دل خود نیکویی بر می آورد و
شخص بد ، از خزانه بد دل خود بدی. » انجیل متی 12 : 34 و 35
پس ما با تمرکز به امور روحانی ، یهوه خدا را
خشنود میسازیم و به آرامش خاطر میرسیم . همچنین در آینده به حیات جاودان دست
خواهیم یافت. موفق و موید باشید
نظرات
ارسال یک نظر