طرز فکر مثبت را حفظ کنید
درسهای مسیحی
«هر چند انسان سالهای
بسیار زیست نماید . . . در همهٔ آنها
شادمان باشد.»—جامعه۱۱:۸.
سؤالاتی برای مرور:
به چه دلایلی حفظ افکار مثبت دشوار است؟
چگونه میتوانیم
افکار مثبت را با استفاده از کتاب مقدّس حفظ کنیم؟
شرح حال بیوهزن
فقیر، ایلیّا و نگارندهٔ مزمور ۱۰۲
چگونه به ما کمک میکند افکار مثبت را در خود به وجود
آوریم؟
یَهُوَه خدا میخواهد
که ما شاد باشیم و در راه شادیمان برکاتی
فراوان عطا میکند. یکی از نعمات او عطای حیات است. از
آنجایی که خدا ما را به پرستش حقیقی جذب کرده است، میتوانیم
از زندگی خود در راه حمد و سپاس او استفاده کنیم. (مز ۱۴۴:۱۵؛
یو ۶:۴۴)
یَهُوَه خدا ما را از محبت خود مطمئن میسازد و به ما
کمک میکند
تا در خدمتش پایدار بمانیم. (ار ۳۱:۳؛ ۲قر
۴:۱۶)
همچنین از بهشت روحانی برخورداریم جایی که مملو از غذای معنوی و محبت برادران و
خواهرانمان است. به علاوه، امید زندگی ابدی را پیش روی ما قرار داده است.
با وجود این
دلایل، برخی از خادمان وفادار خدا نسبت به خود افکار منفی دارند. آنان احساس میکنند
که نه خود در چشم یَهُوَه ارزش دارند و نه خدمتشان. در چشم آنانی که پیوسته افکار
منفی دارند، شادی در «سالهای بسیار» خواب و خیالی بیش نیست.
زندگی در چشم آنان مانند روزهای تاریکی است .
احساسات منفی
این برادران و خواهران مسیحی به دلیل دلسردی، بیماری یا حتی کهولت است. هر مسیحی
باید این واقعیت را بپذیرد که دل فریبنده است و در حالی که مقبول خداست دلش او را
محکوم میسازد.
به علاوه، ابلیس همواره به خادمان خدا تهمت میزند.
همچنین آنانی که طرز فکر شیطان را دارند سعی میکنند
افکار منفی را در ما القا کنند؛ افکاری مانند سخن اَلیفاز که کتاب مقدس در دروان
ایوب از او بعنوان یک فرد منفی باف و بیایمان که گفت
انسان در چشم خدا بیارزش است ، نام برده است . این منفی
بودن همان طور که در روزگار ایّوب دروغ بود امروزه نیز دروغ است.
کتاب مقدّس نشان میدهد
که یَهُوَه خدا با کسانی است که «در وادی سایهٔ موت» راه میروند.
راهی که یَهُوَه خدا به ما کمک میکند، از طریق
کلامش است. کتاب مقدّس ‹قادر است دژها را منهدم سازد.› این دژها شامل تصوّرات
غلط و افکار منفی نیز میشود. حال بیایید ببینیم که چگونه میتوانیم
نگرش مثبت را با استفاده از کتاب مقدّس در خود ایجاد و حفظ کنیم. بدین شکل هم خود
فایده میبریم
هم قادر خواهیم شد دیگران را تقویت کنیم.
نگرش مثبت را با کتاب مقدّس در خود ایجاد کنید
سخن پولُس رسول به ما کمک میکند
تا نگرش مثبت را در خود به وجود آوریم. او جماعت قُرِنتُس را چنین ترغیب کرد:
«خود را بیازمایید تا ببینید آیا در ایمان هستید یا نه.» (۲قر
۱۳:۵)
«ایمان» در اینجا کل اعتقادات مسیحی است که در کتاب مقدّس آمده است. اگر سخنان و
اعمالمان با این تعالیم هماهنگ باشد در آزمایش «ایمان» قبول میشویم.
البته باید زندگی خود را با تمام تعالیم مسیحی مقایسه کنیم. کافی نیست که فقط
مطابق با برخی از آن تعالیم زندگی کنیم.—یعقو ۲:۱۰، ۱۱.
شاید در آزمایش ایمان کمی مردد باشید،
به ویژه اگر احساس کنید که در آن مردود میشوید.
با این حال، دید یَهُوَه خدا و طرز فکر او نسبت به ما بس فراتر از دید و طرز فکر
خودمان است. او پرستندگان خود را نه برای
محکوم کردن بلکه برای یافتن خصوصیات خوب و کمک به آنان آزمایش میکند.
وقتی خود را با کتاب مقدّس بیازمایید که «در ایمان» هستید یا خیر، بیشتر خود را
از دیدگاه خدا مینگرید. این کار به شما کمک میکند
که اطمینان یابید یَهُوَه خدا برای شما ارزشی والا قائل است. درست مانند این است
که پردهٔ اتاقی تاریک را کنار بزنید و بگذارید نور به داخل آن بتابد.
یک راه مؤثر در آزمایش خود، تعمّق در خادمان
وفاداری است که شرح حالشان در کتاب مقدّس آمده است. موقعیت و احساس آنان را با
موقعیت و احساس خود مقایسه کنید و ببینید که در موقعیت آنان چه واکنشی میداشتید.
بیایید با بررسی سه نمونه از کتاب مقدّس اطمینان یابیم که «در ایمان» هستیم و بدین
شکل طرز فکری مثبت در خود به وجود آوریم.
بیوهزن
فقیر
عیسی بیوهزنی
فقیر را در معبد مشاهده کرد. شرح حال آن بیوهزن
به ما کمک میکند که دیدگاه مثبت خود را با وجود محدودیتهایمان
حفظ کنیم. (لوقا ۲۱:۱-۴ حکایت را بخوانید)
وضعیت آن بیوهزن را در نظر گیرید. او هم در سوگ مرگ همسرش
بود هم از وضعیت اجتماعی آن روزگار رنج میبرد که تحت
تسلّط رهبران دینی بود. رهبران دینی بیشتر ترجیح میدادند
«خانههای
بیوهزنان
را غارت» کنند تا این که به این قشر محرومِ جامعه کمک کنند. (لو ۲۰:۴۷)
او از روی تنگدستی فقط قادر بود مقدار پولی اعانه دهد که معادل مزد چند دقیقه
کارگر بود.
تصوّر کنید که وقتی آن بیوهزن
با دو سکهٔ ناچیز وارد صحن معبد شد چه احساسی داشت. شاید با خود فکر میکرد
که اکنون در مقایسه با زمانی که همسرش زنده بود اعانهای
ناچیز اهدا میکند. یا شاید وقتی میدید
مردم اعاناتی پرارزش اهدا میکنند احساس شرم میکرد.
با این حال آن بیوهزن آنچه که در راه پرستش پاک از دستش
برمیآمد
انجام داد.
عیسی مسیح نشان داد که هم بیوهزن
و هم اعانهاش در دید یَهُوَه خدا پرارزش بود. او گفت که
بیوهزن
«از همهٔ [آن ثروتمندان] بیشتر داد.» عیسی در میان آن همه اعانهکننده
به آن بیوهزن توجه کرد و او را به دلیل عشقش به خدا تحسین
نمود. در دید خزانهدارانی که اعانات را در آخر روز جمعآوری
میکردند
آن دو سکه ناچیز بود و اهداکنندهٔ آن را نمیشناختند.
در حالی که برای خدا آن بیوهزن و اعانهاش
بسیار پرارزش بود. عیسی نشان داد که دید یَهُوَه خدا مهم است نه دید مردم و حتی
نه دید بیوهزن نسبت به خودش. حال چگونه میتوانید
با استفاده از این گزارش بیازمایید که در ایمان هستید یا خیر؟
وضعیتتان در آنچه به یَهُوَه خدا اهدا میکنید
ممکن است تأثیر بگذارد. شاید به دلیل سالخوردگی یا ضعف و بیماری فقط میتوانید
مقدار زمانی کم در خدمت موعظه باشید. از این رو، شاید با خود فکر کنید که ارزش
ندارد آنچه موعظه کردهاید گزارش دهید. حتی اگر وضعیتتان بهتر
باشد شاید احساس کنید که خدمتتان در مقایسه با تمام ساعاتی که دیگران سالانه در
خدمتشان انجام میدهند بسیار ناچیز است. با این حال، از
گزارش بیوهزن فقیر آموختیم که یَهُوَه خدا به هر آنچه
برای او انجام میدهیم توجه میکند
و برای آن ارزش قائل است به خصوص اگر انجام دادن آن دشوار بوده باشد.
«جان مرا بگیر»
یکی دیگر از پپامبران خدا ، ایلیّای نبی بود که
به یَهُوَه خدا وفادار بود و ایمانی بسیار قوی داشت. با این حال، یک بار آنقدر
افسرده شد که از یَهُوَه خدا چنین تقاضا کرد: «ای خداوند بس است! جان مرا
بگیر.» (۱پاد ۱۹:۴)
کسانی که تا این حد مأیوس و ناامید نشدهاند ممکن است
دعای ایلیّا را ‹سخنان بیهوده› تلقّی کنند. در صورتی که ایلیّا حقیقتاً افسرده
شده بود. توجه کنید که یَهُوَه خدا به جای آن که ایلیّا را از بابت سخنش سرزنش
کند به او کمک کرد.
دلیل افسردگی ایلیّا چه بود؟ کمی قبل از آن،
او در اسرائیل، قوم اسرائیل و انبیای بَعْل را جمع کرده بود تا در آزمایشی ثابت
شود یَهُوَه خدای حقیقی است. این کار به هلاکت ۴۵۰ نبی بَعْل انجامید. (۱پاد
۱۸:۳۷-۴۰) ایلیّا احتمالاً امید داشت که قوم خدا به پرستش
پاک بازگردند اما چنین نشد. ایزابل، ملکهٔ شریر اسرائیل در پیامی به ایلیّا گفت
که قصد کشتن او را دارد. ایلیّا از ترس جانش به سمت جنوب به بیابان یهودا، جایی
خشک و بایر فرار کرد.—۱پاد
۱۹:۲-۴.
حال که ایلیّا تنها و غرقِ افکارش بود به بیثمری
خدمتش فکر کرد. او به یَهُوَه خدا گفت: «از پدرانم بهتر نیستم.» منظور او این
بود که مانند خاک و استخوانهای اجدادش بیفایده
است. ایلیّا در واقع خود را با معیارهای انسانی آزمایش کرد و به این نتیجه رسید
که مردود است و هیچ ارزشی در دید یَهُوَه خدا و دیگران ندارد.
اما دید خدا نسبت به ایلیّا متفاوت بود. ارزش
ایلیّا در دید یَهُوَه خدا کم نشده بود و خدا این موضوع را به طرق مختلف به او
نشان داد. او فرشتهای فرستاد تا ایلیّا را تقویت کند.
همچنین برای ایلیّا آب و غذا فراهم کرد تا ایلیّا بتواند طی ۴۰ روز به کوه حوریب در جنوب سفر کند. به علاوه، خدا دیدگاه
ایلیّا را به این که هیچ اسرائیلیای به
یَهُوَه خدا وفادار نمانده است با مهربانی اصلاح کرد. از آن مهمتر،
خدا مأموریتی جدید به ایلیّا داد و او نیز آن را پذیرفت. ایلیّای نبی با کمک
یَهُوَه خدا نیرویی تازه یافت و به خدمتش بازگشت.—۱پاد
۱۹:۵-۸، ۱۵-۱۹.
حکایت ایلیای نبی را بخوانید .
تعمّق در تجربهٔ ایلیّا به شما کمک میکند
اطمینان یابید که در ایمان هستید و دیدی مثبت به خود بیابید. در اول به راههایی
فکر کنید که یَهُوَه خدا شما را تقویت کرده است. شاید یکی از خادمانش برای مثال مسیحیای
پرتجربه ای که در مقطعی از زمان به شما کمک کرده است. به علاوه، به کمک کتاب مقدّس، نشریات مسیحی و شرکت
در جلسات جماعت مسیحی به حتم تقویت شدهاید. در
آینده وقتی دوباره به یکی از این طرق تقویت شدید، به منشأ حقیقی آن فکر و از او
سپاسگزاری کنید.
دوم بپذیرید که طرز فکر منفی، ما را گمراه میکند.
آنچه مهم است ارزیابی خداست نه ارزیابی ما. (رومیان ۱۴:۴ خوانده شود.) یَهُوَه خدا
ما را بر اساس پایداری و وفاداریمان به او
ارزیابی میکند نه بر مبنای دستآوردهایمان
در خدمت به او. ممکن است شما نیز مانند ایلیّای نبی دستآوردهای
خود را در خدمت به یَهُوَه خدا دست کم گیرید. احتمالاً در برخی از اشخاص در جماعت
تأثیری خوب گذاشتهاید و نیز بشارت را در محدودهتان
به گوش مردم رساندهاید.
سوم به خاطر داشته باشید که هر خدمتی از یَهُوَه
خدا نشانگر این است که او با شماست. شاید
خدمتتان به نظر بیثمر آید یا به هدفی روحانی دست نیافته و
مانند ایلیّا دلسرد شده باشید. با این حال، هنوز بزرگترین
افتخار را دارید یعنی خدمت موعظهٔ خبر خوش پادشاهی و داشتن نام یَهُوَه خدا بعنوان
یکی از خادمین او ، بر خود. پس وفادار بمانید تا کلام عیسی در مورد شما نیز صدق
کند که گفت: «در شادی ارباب خود شریک شو!»—مت ۲۵:۲۳.
«دعای مسکین»
نگارندهٔ مزمور ۱۰۲ درمانده و ناامید بود. او «مسکین» بود یعنی احتمالاً به
دلیل بیماری جسمی یا فشار روحی رنج میکشید و چون
«پریشان حال» بود توانایی مبارزه با مشکلات را نداشت. (مز ۱۰۲، سرآغاز) از سخنانش نمایان میشود
که او در درد، تنهایی و احساساتش غرق شده بود. (مز ۱۰۲:۳، ۴، ۶، ۱۱) او تصوّر میکرد
که یَهُوَه خدا میخواهد او را به دور اندازد.—مز ۱۰۲:۱۰.
با این حال، مزمورنویس باز قادر بود یَهُوَه خدا
را حمد گوید. (مزمور ۱۰۲:۱۹-۲۱ خوانده شود.) همان طور که
در مزمور ۱۰۲ دیدیم حتی
کسانی که در ایمان هستند ممکن است دچار درد و رنج شوند و به سختی بتوانند افکارشان
را از آن دور سازند. مزمورنویس احساس کرد که همچون ‹گنجشکی بر پشتبام،
منفرد گشته است،› گویی فقط غم همنشین اوست. (مز ۱۰۲:۷)
اگر چنین احساسی دارید سفرهٔ دلتان را مانند مزمورنویس برای یَهُوَه خدا باز
کنید. دعا کمک میکند که با افکار منفی مبارزه کنید.
یَهُوَه خدا وعده داده است که ‹به دعای مسکینان توجه کند، و دعای ایشان را خوار
نشمارد.› (مز ۱۰۲:۱۷) به این وعده اطمینان داشته باشید.
مزمور ۱۰۲
همچنین نشان میدهد که چگونه میتوانیم
افکارمان را مثبت سازیم. مزمورنویس توجهش را از مشکلات دور کرد و بر رابطهٔ دوستیاش
با یَهُوَه خدا معطوف ساخت. (مز ۱۰۲:۱۲، ۲۷) آگاهی از این موضوع که خدا همیشه قومش را در سختیها
تقویت میکند
او را تسلّی داد. حال اگر افکار منفی باعث شود یَهُوَه خدا را کمتر خدمت کنید در
مورد آن دعا نمایید. در دعا از خدا نه تنها تقاضای تسکین درد و رنج بلکه تقاضای
قوّت کنید تا بتوانید دیگران را نیز بنا کنید.
بلی، کتاب مقدّس به ما کمک میکند
اطمینان یابیم که در ایمان هستیم و در دید یَهُوَه خدا پرارزشیم. البته ممکن است
نتوانیم تمام احساسات منفی و دلسردی را در دنیای کنونی از بین ببریم. با این
حال، هر یک از ما میتواند یَهُوَه خدا را با خدمت وفادارانه
خرسند سازد و نجات یابد.—مت ۲۴:۱۳.موفق باشید
نظرات
ارسال یک نظر