مشکل جهانی ملزم به راه‌حل جهانی

درد و رنج در هر جا دیده می‌شود و بسیاری از انسان‌های دلسوز سعی می‌کنند به اشخاص رنج‌دیده کمک کنند.‏ برای مثال،‏ پرسنل پزشکی شبانه‌روز مشغول به خدمت بیماران و آسیب‌دیدگان هستند.‏ گروه آتش‌نشانی،‏ کادر پلیس،‏ قانون‌گذاران و گروه‌های دیگر می‌کوشند تا به داد مردم برسند یا مانع بروز مشکلات و مصیبتشان شوند.‏ این اشخاص می‌توانند به تعدادی از انسان‌ها کمک کنند.‏ اما هیچ سازمان یا انسانی قادر نیست درد و رنج را در تمام جهان ریشه‌کن سازد.‏ برعکس،‏ خدا قادر است مشکلات را در سطح جهان حل کند و به زودی این کار را خواهد کرد.‏

بخش آخر کتاب مقدّس این موضوع را تضمین می‌کند.‏ در آنجا آمده است:‏ «خدا هر اشکی را از چشمان ایشان پاک خواهد کرد.‏ و بعد از آن [مرگ] نخواهد بود و ماتم و ناله و درد دیگر رو نخواهد نمود زیرا که چیزهای اوّل درگذشت.‏» (‏مکاشفه ۲۱:‏۴)‏ در نظر بگیرید که تحقق این وعده شامل همهٔ انسان‌ها می‌شود.‏ در این وعده مقصود خدا به صورت زیبایی خلاصه شده است یعنی اتمام دادن به تمامی دردها و رنج‌های بشر؛‏ او زمین را از جنگ،‏ گرسنگی،‏ بیماری،‏ بی‌عدالتی و انسان‌های شریر پاک می‌سازد.‏ هیچ انسانی قادر به چنین کاری نیست.‏

آنچه خدا انجام می‌دهد

خدا وعدهٔ خود را از طریق دوّمین شخص پرقدرت در عالَم یعنی عیسای رستاخیزیافته به تحقق می‌رساند.‏ به زودی،‏ عیسی بر تمام زمین پادشاهی می‌کند.‏ دیگر پادشاهان انسانی،‏ رئیس جمهوری‌ها یا سیاستمداران بر بشر حکومت نخواهند کرد.‏ در عوض،‏ یک پادشاه و یک حکومت از آسمان بر کل بشر حکمرانی می‌کند.‏ این پادشاهی،‏ ملکوت خدا نامیده شده است.‏

این پادشاهی همهٔ حکومت‌های انسانی را از جلوی راه خود برمی‌دارد.‏ در دوران باستان در کتاب مقدّس چنین پیشگویی شد:‏ «خدای آسمان‌ها سلطنتی را که تا ابدالآباد زایل نشود،‏ برپا خواهد نمود و این سلطنت به قومی دیگر منتقل نخواهد شد،‏ بلکه تمامی آن سلطنت‌ها را خرد کرده،‏ مغلوب خواهد ساخت و خودش تا ابدالآباد استوار خواهد ماند.‏» (‏دانیال ۲:‏۴۴)‏ در آن زمان،‏ انسان‌ها در سراسر زمین متحدانه تحت یک حکومت عادل یعنی ملکوت خدا به سر خواهند برد.‏

وقتی که عیسی بر زمین بود بارها در مورد این ملکوت سخن گفت.‏ او در دعای معروف خود به این موضوع اشاره کرد و از شاگردانش خواست که چنین دعا کنند:‏ «ملکوت تو بیاید.‏ ارادهٔ تو چنانکه در آسمان است،‏ بر زمین نیز کرده شود.‏» (‏متّیٰ ۶:‏۱۰)‏ توجه کنید که عیسی انجام ارادهٔ خدا را بر زمین با آمدن ملکوت مربوط ساخت و ارادهٔ خدا این است که درد و رنج از روی زمین ریشه‌کن شود.‏

حکومت عادل خدا برکات و فوایدی را به ارمغان می‌آورد که هیچ حکومت بشری قادر به انجام آن نیست.‏ به یاد آورید که یَهُوَه خدا عیسی را فدا ساخت تا انسان‌ها بتوانند به حیات جاودانی دست یابند.‏ بشر ناکامل تحت این حکومت عادل به تدریج به کاملیت می‌رسد.‏ در آخر،‏ یَهُوَه مرگ «را تا ابدالآباد نابود خواهد ساخت و خداوند یَهُوَه اشک‌ها را از هر چهره پاک خواهد نمود.‏» —‏ اِشَعْیا ۲۵:‏۸.‏

شاید برخی بپرسند که ‹چرا خدا تا به حال اقدام نکرده است؟‏› خدا می‌توانست از مدت‌ها پیش تمام درد و رنج را نابود کند یا مانع آن شود.‏ ولی،‏ به دلایلی برحق جلوی آن را نگرفت تا فرزندان زمینی‌اش فواید ابدی را به دست آورند.‏ برای مثال،‏ والدین مهربان اگر بدانند مشقّتی برای فرزندشان فواید طولانی در بر دارد اجازه می‌دهند که چنین سختی‌ای را تحمّل کند.‏ به طور مشابه،‏خدا نیز به دلایلی برحق اجازه داده است که بشر به طور موقت درد و رنج را تحمّل کند و کتاب مقدّس آن را توضیح می‌دهد.‏ این دلایل موضوعاتی همچون گناه،‏ حق انتخاب بشر و برحق بودن حکمرانی خدا را شامل می‌شود.‏ کتاب مقدّس همچنین توضیح می‌دهد که به مخلوق روحی شریری اجازه داده شده است که برای مدتی بر دنیا حکومت کند.‏

 توجه داشته باشید که دو امر مسلّم به ما امید و تسلّی می‌دهد.‏ اوّلاً:‏ هر مصیبتی که متحمّل شویم خدا  بیش از آن را جبران خواهد کرد.‏ به علاوه،‏ خدا تضمین می‌کند که «چیزهای پیشین به یاد نخواهد آمد و به خاطر نخواهد گذشت.‏» (‏اِشَعْیا ۶۵:‏۱۷)‏ یعنی خدا درد و رنج ما را کاملاً محو می‌سازد،‏ درد و رنجی که از این دنیای شریر حاصل می‌شود.‏

ثانیاً:‏ خدا زمان غیرقابل تغییری را برای پایان مصیبت‌ها معین کرده است.‏ به یاد آورید که حَبَقُّوق پیامبر از یَهُوَه خدا  پرسید تا به کی اجازه می‌دهد خشونت و ستیزه‌جویی وجود داشته باشد.‏ یَهُوَه خدا به او چنین پاسخ داد:‏ «رؤیا هنوز برای وقتِ معین است .‏ .‏ .‏ و درنگ نخواهد نمود.‏» (‏حَبَقُّوق ۲:‏۳)‏  

ما باید در هر صورت برای آمدن پادشاهی خدا دعا کنیم و مردم دنیا را با این مژده بشارت دهیم.