تروریسم جهانی

تروریسم ، واژه‌ای که ترس به دل انسان می‌اندازد و باعث می‌شود وی احساس ناامنی و عجز کند؛‏ این احساس آمیخته‌ای است از وحشت،‏ اندوه و خشم.‏ شمار زیادی از مردم نگرانند که تروریسم بلایی برای جامعهٔ بشری شود.‏ یک دلیل آن،‏ موفقیت ناچیز دولت‌ها در نبرد چندین و چند ساله با اَشکال مختلف تروریسم بوده است.‏

امروزه،‏ مردم به دلایل مختلف ‹ترسان و هراسانند.‏› به شمار زیادی از انسان‌ها فکر کنید که به دلیل سن زیاد قادر به نگهداری از خود نیستند،‏ همچنین به افرادی که به موجب امراض غیرقابل‌مداوا روزبه‌روز لاغرتر و ضعیف‌تر می‌شوند،‏ و یا به خانواده‌هایی که تلاش می‌کنند مایحتاج زندگی خود را به دست آورند.‏ در مورد زندگی چطور؟‏ هر لحظه ممکن است ما و یا عزیزانمان جان خود را در سانحه‌ای از دست بدهیم.‏ به موجب این گونه اضطراب‌ها،‏ یأس‌ها و مشکلات،‏ توصیف پولُس رسول در مورد زمانهٔ ما مصداق می‌یابد.‏ او گفت:‏ «این را بدان که در ایّام آخر زمان‌های سخت پدید خواهد آمد،‏ زیرا که مردمان،‏ خودپرست خواهند بود .‏ .‏ .‏ و بی‌الفت و کینه‌دل و غیبت‌گو و ناپرهیز و بی‌مروت و متنفر از نیکویی.‏» —‏ ۲تیموتاؤس ۳:‏۱-‏۳.‏

  اگرچه این آیات اوضاع ناگواری را به تصویر درمی‌آورد،‏ برای ما امیدبخش است.‏ توجه کنید که چنین اوضاعی نشانگر «ایّام آخر» سیستم شریر و شیطانی حاضر است.‏ از این امر چنین برمی‌آید که زمان آسودگی نزدیک است و بزودی ملکوت خدا جای این سیستم شریر را خواهد گرفت،‏ یعنی همان ملکوتی که عیسی به پیروانش آموزش داد برایش دعا کنند.‏ (‏ متّیٰ ۶:‏۹،‏ ۱۰)‏ آن ملکوت،‏ حکومت آسمانی خداست.‏ دانیال دربارهٔ آن حکومت می‌گوید:‏ «تا ابدالآباد زایل نشود،‏ .‏ .‏ .‏ بلکه تمامی آن سلطنت‌ها [حکومت‌های بشری] را خرد کرده،‏ مغلوب خواهد ساخت و خودش تا ابدالآباد استوار خواهد ماند.‏» —‏ دانیال ۲:‏۴۴.‏

بی‌طرفی مسیحی در مغایرت با تروریسم

 چندین دهه است که اَعمال تروریستی سبب مرگ هزاران انسان شده.‏ بعد از حملات تروریستی در ۱۱ سپتامبر سال ۲۰۰۱ به شهرهای نیویورک و واشنگتن دی.‏ سی.‏،‏ توجه جهانیان به طور قابل‌توجهی به سوی این خطر جلب شد.‏ به موجب شدّت و وسعت فعالیت‌های تروریستی،‏ فوراً ملت‌ها دست به دست یکدیگر دادند و با آن به مبارزه برخاستند.‏   بنا بر گزارش‌های رسانه‌های گروهی در روز ۴ دسامبر سال ۲۰۰۱،‏ «وزرای امور خارجهٔ ۵۵ کشور اروپایی،‏ امریکای شمالی و خاور میانه طرحی را [به جهت تنظیم اقداماتی در زمینهٔ مبارزه با تروریسم] به اتفاق آرا تصویب کردند.‏» یکی از مأمورین ارشد ایالات متحده در تجلیل از این طرح گفت که آن «روح تازه‌ای» به اقدامات ضدّ تروریستی بخشیده است.‏ به این ترتیب،‏ بنا بر توصیف «مجلهٔ تایمز نیویورک» ناگهان صدها میلیون انسان در «یک نبرد حماسه‌آفرین» درگیر شدند.‏ موفقیت و یا عدم موفقیت این گونه اقدامات فقط با گذشت زمان ثابت خواهد شد.‏ با وجود این،‏ بسیاری از انسان‌ها نگران عواقب مبارزه با تروریسم هستند.‏ لیکن کسانی که به یَهُوَه خدا توکّل می‌کنند هراس به دل خود راه نمی‌دهند.‏

 مسیحیان حقیقی (ایماندار )، به دلیل بی‌طرفی سیاسی‌شان زبانزد همه شده‌اند.‏ در دوران صلح،‏ شاید بسیاری از مردم به موضعی که مسیحیان اتخاذ می‌کنند احترام بگذارند،‏ اما در مواقع غیرعادی و بحرانی،‏ کمتر با آنان مدارا می‌کنند.‏ اغلب به علّت ترس و عدم امنیت ناشی از جنگ،‏ احساس ملیت‌گرایی در بعضی مردم برانگیخته شده،‏ درک عدم تمایل مسیحیان در حمایت از نهضت‌های ملی برایشان دشوار می‌شود.‏ با وجود این،‏ مسیحیان حقیقی می‌دانند که باید از فرمان عیسی اطاعت کنند و خود را از جهان جدا نگاه دارند.‏ (‏ یوحنّا ۱۵:‏۱۹؛‏ ۱۷:‏۱۴-‏۱۶؛‏ ۱۸:‏۳۶؛‏ یعقوب ۴:‏۴)‏ این امر ایجاب می‌کند که آنان در مسائل سیاسی و نظامی دخالت ننموده،‏ بی‌طرف باقی بمانند.‏ عیسی شخصاً در این رابطه نمونهٔ خوبی از خود به جا گذاشت.‏ او با حکمت فراوان و توانایی‌های خارق‌العاده‌اش می‌توانست تغییرات بزرگی در امور جامعهٔ بشری روزگار خود ایجاد کند.‏ با وجود این،‏ از دخالت در مسائل سیاسی اجتناب می‌کرد.‏ در آغاز خدمت زمینی عیسی،‏ شیطان حکمرانی بر همهٔ ممالک جهان را به وی پیشنهاد کرد.‏ اما او با قاطعیت پیشنهاد شیطان را رد کرد.‏ بعدها،‏ یهودیان سعی کردند او را بر مسند قدرت بنشانند.‏ اما پیشنهاد آنان را نیز رد کرد.‏ —‏ متّیٰ ۴:‏۸-‏۱۰؛‏ یوحنّا ۶:‏۱۴،‏ ۱۵.‏

  از بی‌طرفی مسیحیان حقیقی نباید چنین برداشت کرد که ایشان از اَعمال خشونت‌آمیز حمایت می‌کنند و یا آن‌ها را نادیده می‌گیرند،‏ چرا که در آن صورت،‏ ادعای خویش را به خدمت به «خدای محبت و سلامتی» تکذیب کرده‌اند.‏ (‏ ۲قُرِنتیان ۱۳:‏۱۱)‏ مسیحیان از پند عیسی آموخته اند که گفت:‏ «شمشیر خود را غلاف کن،‏ زیرا هر که شمشیر گیرد،‏ به شمشیر هلاک گردد.‏» —‏ متّیٰ ۲۶:‏۵۲.‏

  تاریخ بوضوح نشان می‌دهد که اغلب اوقات،‏ مسیحیان دروغین به «شمشیر» متوسل شده‌اند.‏ امامسیحیان حقیقی طور دیگری رفتار می‌کنند.‏ آنان درتظاهرات سیاسی به سود شخص یا سازمانی شرکت نمی کنند همچنین از مبارزات خشونت‌آمیز  دوری می کنند ، آنان‏ وفادارانه از دستور رومیان ۱۳:‏۱،‏ ۲ اطاعت می‌کنند که می‌گوید:‏ «هر کس باید تسلیم قدرت‌های حاکم [مقامات دولتی] باشد،‏ زیرا هیچ قدرتی جز از سوی خدا نیست ، قدرتهایی که وجود دارند ، از جانب خدا مقرر شده اند .‏ پس آنکه بر علیه قدرتی عصیان کند،‏  در حقیقت علیه آنچه خدا مقرر کرده عصیان ورزیده است ، و آنان که چنین می کنند مجازات را برای خود میخرند .‏»

  اما از آنجایی که تروریسم شرارتی بس بزرگ محسوب می‌شود،‏ آیا مسیحیان حقیقی نباید با آن مبارزه کنند؟‏ بلی باید مبارزه کنند،‏ و مبارزه هم می‌کنند.‏ ولی به چه شکلی؟‏ اوّل اینکه،‏  چنین اَعمالی را محکوم  می‌کنند.‏  آنان این اصول را بکار میگیرند که می گوید : مگو، بدی را تلافی خواهم کرد ! بلکه منتظر خداوند باش که تو را نجات خواهد بخشید. ( امثال 20 : 22 ) در درجهٔ دوّم،‏ اصول مسیحی را به مردم آموزش می‌دهند.‏ اگر انسان‌ها اصول مسیحی را تعلیم ببینند  و آنرا به اجرا گذارند،‏ دیگر هیچ گونه خشونتی وجود نخواهد داشت.‏ سال گذشته،‏ مسیحیان حقیقی  بیش از یک میلیارد ساعت صرف کمک به انسان‌ها برای فراگیری طریق زندگی مسیحی کردند.‏ این کار ایشان اتلاف وقت نبود،‏ چرا که در نتیجهٔ این فعالیت ۲۶۵٬۴۶۹ نفر خویشتن را به یَهُوَه خدا و در نام  عیسی مسیح وقف کرده،‏ تعمید گرفتند و با این عمل انزجار خود را از خشونت علناً ابراز کردند.‏

  به علاوه،‏ مسیحیان ایماندار  می‌دانند که شخصاً به هیچ وجه قادر نیستند شرارت را ریشه‌کن سازند.‏ به این دلیل،‏ به طور مطلق به خدای قادر توکّل می‌کنند،‏ یعنی به شخصی که قدرت برچیدن شرارت را از روی زمین دارد.‏ (‏ مزمور ۸۳:‏۱۸)‏ انسان‌ها با تمام تلاش صادقانه‌شان نتوانسته‌اند و نمی‌توانند به خشونت پایان دهند.‏ نویسندهٔ کتاب مقدّس در مورد زمان ما یعنی «ایّام آخر» هشدار می‌دهد و می‌گوید:‏ «مردمان شریر و دغل باز در بدی ترقی خواهند کرد که فریبنده و فریب‌خورده می‌باشند.‏» (‏ ۲تیموتاؤس ۳:‏۱،‏ ۱۳)‏ با در نظر گرفتن این واقعیت،‏ باید اذعان کرد که انسان‌ها نمی‌توانند امید زیادی به موفقیت در مبارزه با شرارت داشته باشند  و نخواهند توانست آنرا بکلی نابود کنند . اما ما می‌توانیم چشم امیدمان را به یَهُوَه خدا بدوزیم تا برای همیشه به خشونت خاتمه دهد.‏ —‏ مزمور ۳۷:‏۱،‏ ۲،‏ ۹-‏۱۱؛‏ امثال ۲۴:‏۱۹،‏ ۲۰؛‏ اِشَعْیا ۶۰:‏۱۸.‏

از طرفی خداوند متعال این امید را به بشر داده است که در حکومت الهی او آسمان و زمین جدیدی را بنا خواهد کرد که جایی برای شریران و ظالمین و شیاطین نخواهد بود ، دیگر نظام سیاسی و نظامی و بی عدالتی نخواهد بود. خدا می گوید: او هر اشکی را از چشمان ایشان پاک خواهد کرد و دیگر مرگ نخواهد بود ، ماتم و شیون و درد وجود نخواهد داشت زیرا چیزهای اول سپری شد. ( مکاشفه 21 : 4 )

ابراز شهامت در برابر حمله‌ای قریب‌الوقوع

  از آنجایی که خدای سلامتی از خشونت نفرت دارد،‏ می‌توانیم درک کنیم که چرا بر ضدّ عامل خشونت یعنی شیطان ابلیس وارد عمل شده است؛‏ اقدامی که در نهایت به نابودی شیطان منجر خواهد شد.‏ در واقع،‏   عیسی مسیح در مقام پادشاه ملکوت به دستور یَهُوَه خدا با شیطان جنگیده و او را به طرز فجیعی شکست داده است.‏   امروزه،‏ در سطح جهان هزاران  مسیحی ایماندار به خدمت تمام‌وقت مشغول شده‌اند  و همانطوریکه در بالا گفته شد خیلی از مردم را به صلح و پایداری دعوت کرده اند .

  مسیحیان با وجود اوضاع نابسامان جهان نباید «ترسان و هراسان» شوند،‏ زیرا می‌دانند که بزودی،‏ ملکوت خدا خشونت را به طور کلّی از صحنهٔ جهان محو خواهد کرد.‏ آنان همچنین می‌دانند که جمعیتی کثیر یعنی انسان‌هایی که زندگی‌شان را به سبب اِعمال خشونت و جنگ از دست داده‌اند و یا اشخاصی که برای امنیت  جانی خود و خانواده شان راهی این کشور و آن کشور میشوند، مطمئن باشند که خدای متعال یهوه مرده گان را    رستاخیز خواهد داد و آنانیکه امینت ندارند آسایش و آرامش را به زندگیشان وارد می کند،‏ و این موضوع به ایشان تسلّی‌خاطر می‌دهد.‏ متعاقب آن رستاخیز،‏ عده‌ای برای اوّلین بار فرصت خواهند یافت تا در مورد یَهُوَه خدا معرفت کسب کنند،‏ در حالی که عده‌ای دیگر که از رابطه‌ای صمیمی با یَهُوَه برخوردار می‌باشند،‏ به خدمت به او ادامه خواهند داد.‏ —‏ اَعمال ۲۴:‏۱۵.‏