عیسی مسیح خداوند چگونه و از چه وقت ؟
پرسش مطرح شده
: در کتاب مزمور 110 : 1 چنین میخوانیم
: " خداوند ، به خداوند من گفت ؛ به دست راست من بنشین و
من دشمنانت را زیر پاهایت خواهم افکند. " ( از ترجمه
تفسیری ) لذا، اولین
" خداوند " در این آیه کیست ؟ و مخاطب او چه شخصی می باشد ؟ اگر با دقت
به متن عبرانی نوشته های مقدس توجه کنیم صریحا به نخستین سئوال چنین پاسخ میدهد: " یَهُوَه به خداوند من گفت
، بدست راست من بنشین تا دشمنانت را پای انداز تو سازم. " ( از ترجمه قدیمی چاپ 1996 م ) بنابراین ،
اولین " خداوند " به شخص " یهوه ، خدای قادر متعال " اشاره
دارد . در دیگر ترجمه های کتاب مقدس فارسی در تصدیق نام الهی از " خداوند
" با یک خط در بالای آن مشخص شده است . معذا ، بعضی از ترجمه های جدید کتاب
مقدس فارسی نخستین ترجمه هایی نیستند که این عناوین را مغشوش ساخته اند چرا که حتی
در نسخه های بعدی کتاب مقدس باستانی که به سپتواجینت یا سبعینی یونانی معروف است
که از زبان عبری ترجمه شده عنوان " خداوند " برای اشاره به " یهوه
" مورد استفاده قرار گرفته است و این موضوع نشان میدهد اشخاصی که دست به
ترجمه کتاب مقدس میزنند خواسته یا ناخواسته عنوان " خداوند " را جایگزین
نام الهی " یهوه " یعنی تتراگراماتون ( ی ه و ه ) می گردانند. محققی
بنام ای . یی . گاروی چنین میگوید : هنگام تلاوت کتب مقدس در کنیسه
یهودی ، استفاده از عنوان خداوند [ کایریُس ] در عوض نام یَهُوَه ، به آسانی و به
احتمال فراوان مبین و آشکار میگردد .
در کتاب مقدس
به زبانهای اصلی ، " یَهُوَه سلطان تعالی خداوند " معرفی شده است . یهوه
همچنین " خداوند حقیقی " و " خداوند تمامی زمین " خوانده شده
است . اما منظور از خداوند دوم در مزمور 110 : 1 که در بالا آمده که گفت :
" خداوند به خداوند من ... " کیست و چرا یهوه اورا بعنوان " خداوند
" تأیید کرده است ؟ عیسی مسیح "
خداوند " عیسی در چهار انجیل بعنوان " خداوند "
معرفی شده است . لازم به توضیح است که واژه خداوند در زبان فارسی صرفا عنوان خدای
قادر متعال ، یهوه نمی باشد و در بسیاری موارد به معنی " مالک ، صاحب ،
پادشاه ، امیر ، آقا ، مولا ، استاد ، خواجه و حتی لقب شخص بزرگوار وصاحب قدرت و
جاه " مورد استفاده قرار گرفته است . ( استخراج از: فرهنگ نفیسی ، جلد دوم
صفحه 1333 ) همچنین در لغت نامه دهخدا
میتوان مشاهده کرد که واژه خداوند دارای معانی دیگری جز خداوند متعال است : خداوند
به معنای ، صاحب می باشد که در پاورقی صفحه 330
- بیش از همه انجیلها در انجیل لوقا و یوحنا در قرن اول میلادی استفاده از
عنوان " خداوند " نشانگر قائل شدن احترام ، منزلت و همچنین به معنا و
معادل " آقا " بود . مثلا در انجیل یوحنا چنین میخوانیم: "
ایشان نزد فیلیپُس که از بیت صیدای جلیل بود آمدند و سئوال کرده گفتند : ای
آقا ، میخواهیم عیسی را ببینیم . " ( یوحنا 12 : 21 ) در انجیل مرقُس
عنوان " سیدی " یا ربونی در اشاره به عیسی به مراتب بیشتر استفاده شده
است . مثلا در انجیل مرقُس 10 : 51 چنین گفته شده است : " عیسی به وی التفات نموده ،
گفت : چه میخواهی از بهر تو نمایم ؟ کور ، بدو گفت : یا سیدی آنکه بینایی
یابم . " رفته رفته هنگامیکه
پیروان عیسی ، او را بهتر شناختند از عناوین " استاد ، سرور ، ربانی ، آقا و
حتی خداوند ( نه بعنوان خدای قادر مطلق ) بلکه بخاطر احترام به او " استفاده میکردند ، زیرا کارهای عجیب او از یک
انسان بر نمی آمد . حتی در کتاب مقدس آمده
است که شاگردان عیسی با داشتن قدرت روح القدس می توانستند مردم زمان خود را شفا
دهند و یا حتی مرده ای را زنده کنند و بهمین خاطر مردم عادی وقتی کارهای عجیب آنان
را می دیدند میگفتند که " خدایان به نزد آنان " آمده اند . در این رابطه
شاگردان عیسی به مردم توصیه میکردند که آنان را خدایان ، فرشتگان و یا از اینگونه
عنوانها استفاده نکنند ، زیرا انجام کارهای عجیب آنان فقط از طریق روح القدس امکان
پذیر بود نه قدرت خودشان .
در رابطه با
رستاخیز عیسی و پیش از صعود به آسمان بر شاگردانش ظاهر شد و این خبر مترقبه را به
ایشان اعلام کرد و گفت : " تمامی قدرت در آسمان و بر زمین به من داده شده
است . " ( متی 28 : 18 ) سپس در روز پنطیکاست ، پطرس تحت تأثیر روح القدس
با اشاره به مزمور 110 : 1 گفت : " پس جمیع خاندان اسرائیل یقینا
بدانند که خدا همین عیسی را که شما مصلوب کردید ، خداوند و مسیح ساخته است .
" ( اعمال 2 : 34 – 36 ) عیسی وفاداری
خود را تا حد مرگی خفت بار بر روی چوب دار حفظ نمود . به این دلیل خداوند متعال
یهوه ، او را رستاخیز داد و بزرگترین اجر و پاداش را به وی اعطا کرد . از این رو
عیسی به مقام والای خویش در آسمان نائل گشت . پولس رسول در تأیید سخن پطرس نوشت که
خدا ، مسیح را " به دست راست خود در جایهای آسمانی نشانید ، بالاتر از هر
ریاست و قدرت و قوت و سلطنت و هر نامی که خوانده میشود ، نه در این عالم فقط بلکه
در عالم آینده نیز . " ( افسسیان 1 : 20 و 21 ) پادشاهی عیسی بعنوان
" مسیح " خداوند متعال یهوه ، برتر از تمام پادشاهی ها و سلطنت های دیگر
می باشد و بعد از برقراری دنیای جدید که کتاب مکاشفه از آن برای آیندگان خبر میدهد
؛ ادامه خواهد یافت . ( اول تیموتاوس 6 : 15 )
در نوشته های
مقدس عبرانی عبارت " رب الارباب " فقط در مورد شخص " یهوه
" به کار رفته است . ( تثنیه 10 : 17 و مزمور 136 : 2 و 3 ) اما پطرس تحت
الهام خدا گفت : " عیسی مسیح ... خداوند همه است .
" ولی در ترجمه گودسپید ، چنین میگوید: " عیسی مسیح سرور همه ماست .
" ( اعمال 10 : 36 ) حقیقتا عیسی بر
زندگان و مردگان سلطنت میکند . مسیحیان اذعان می کنند که عیسی ایشان را با خون
گرانبهای خود خریداری کرده است . آنها او را ارباب و " خداوند " خود
دانسته ، بعنوان تابعین وی با جان و دل از او اطاعت می کنند . عیسی مسیح از
پنطیکاست سال 33 میلادی به عنوان پادشاه پادشاهان و سرور سروران صرفا بر جماعت خود
حکمرانی کرد .
عیسی پیش از
مرگ و رستاخیزش گفت : " پدر همه چیز را بمن سپرده است . " ( متی
11 : 25 تا 27 و لوقا 10 : 21 و 22 ) حال از این سخن چه استنباطی میتوانیم بکنیم ؟
این گفته عیسی ، یک اظهار کلی همچون موارد قبلی نیست . مضمون متن انجیل متی و
لوقا آشکار میسازد که عیسی در مورد معرفتی صحبت میکرد که خدا از دانایان و
خردمندان دنیا پنهان داشته و از طریق عیسی مکشوف نموده است چرا که او پدر را
" می شناسد " عیسی بعد از تعمید در آب و مولود شدن بعنوان " پسر
روحانی خدا " توانست زندگی ماقبل بشری خود در آسمان و کل معرفت سابق خویش
را بیاد آورد لیکن این با مقام سروری یا خداوندی او در آینده فرق داشت . ( یوحنا 3
: 34 و 35 ) دقت کنید دوستان که خود عیسی همیشه به شاگردانش آموخت که او کیست و از
چه جهت بر روی زمین قدم گذاشت . جسم پوشیدن او بعنوان نجات دهنده بشریت فقط بخاطر
از بین بردن گناه ارثی بشر بود که از یک آدم کامل به ارث برده شده بودند و این
گناه می بایست با یک آدم کامل دیگر از بین
میرفت . عیسی خود " آدم کامل دیگری " بود که حاضر شد تا مقصود الهی انجام
پذیرد تا گناه موروثی بشر از بین برود بشرط آنکه بشر او را بعنوان نجات دهنده
پذیرا شود بهمین خاطر در انجیل یوحنا 3 : 36 میگوید : " آنکه به پسر ایمان
دارد ، حیات جاویدان دارد ؛ اما آنکه از پسر اطاعت نمیکند ، حیات را نخواهد دید ،
بلکه خشم خدا بر او برقرار می ماند . " و این موضوع شامل همه مذاهب و
ادیانی که خدایان غیر را پرستش می کنند صادق است . تنها خدای هستی " یهوه
" است که باید پرستش شود و هیچ خدایی با او شریک نیست . ( اشعیا 42 : 8 )
درک عیسی مسیح بعنوان سرور همگان
در ترجمه برخی
از نوشته های مقدس یونانی هنگام نقل قول از نوشته های مقدس عبرانی که به وضوح به
" خداوند " یهوه خدا ، اشاره دارند برای خواننده سوء تفاهم می شود . برای مثال : انجیل لوقا فصل
4 آیه 19 را با کتاب اشعیا نبی 61 : 2 که در باره " سال پسندیده خداوند "
گفته شده است را با ترجمه های سال
1996 یا 1904 مقایسه کنیم ، واژه " خداوند " در نوشته های مقدس عبرانی
بصورت مایل و یا با یک خط بر بالای آن مشخص شده است ولی در نوشته های مقدس یونانی
به هیچ وجه چنین نیست و اگر به چنین موضوعاتی دقت نشود مقام خداوند یهوه بعنوان
" متعال یا قادر مطلق " بی حرمت میگردد . بعضی از اشخاص مصرا عقیده
دارند که عیسی مسیح عنوان خداوند را از " یهوه " اتخاذ کرده و او در
" بدن جسمانی " حقیقتا خود شخص " خداوند متعال یهوه " بوده است.
اما شواهد کتاب مقدس از این استدلال حمایت نمی کند . کتاب مقدس همیشه " یهوه
خداوند " و پسرش " عیسی مسیح " را با دقت تمام از یکدیگر مجزا و
متمایز میدارد . عیسی همواره نام پدرش را به مردم اعلام میکرد و نمایان گر شخصیت
وی بود. انجیل یوحنا در این باره چنین می نویسد: " و اما من شهادت بزرگتر از
یحیی دارم زیرا کارهایی که پدر به من عطا کرد تا کامل کنم ، یعنی این کارهایی که
من میکنم ، بر من شهادت میدهد که پدر مرا فرستاده است و خود پدر که مرا فرستاده به
من شهادت داده است که هرگز آواز او را نشنیده
و صورت او را ندیده اید . " ( یوحنا 5 :
35 و 36 ) در این نمونه ها به نقل قولهای آمده در نوشته های مقدس یونانی از نوشته
های مقدس عبرانی توجه کنید . " یهوه خداوند و مسح شده او یعنی مسیح ، "
هر دو در کتاب اعمال 4 : 24 – 27 به نقل از مزمور 2 : 1 و 2 ذکر گردیده اند . در
کتاب اعمال چنین ذکر شده : " چون این را شنیدند ، آواز خود را به یکدل به
خدا بلند کرده ، گفتند : خداوندا ، تو آن هستی که آسمان و زمین و دریا و آنچه در
آنهااست آفریدی که بوسیله روح القدس به زبان پدر ما و بنده خود داود گفتی ، چرا
امت ها هنگامه می کنند و قوم ها به باطل می اندیشند . سلاطین زمین بر خاستند و
حکام با هم مشورت کردند ، بر خلاف خداوند و بر خلاف مسیحش . زیرا که فی
الواقع بر بنده قدوس تو عیسی که او را مسیح کردی ، هیرودیس و پنطوس پیلاطس
با امت ها و قومهای اسرائیل با هم جمع شدند . "
حال در کتاب
مزمور چنین گفته شده است : " چرا
امت ها شورش نموده اند و طوایف در باطل تفکر می کنند پادشاهان زمین بر می خیزند و
سروران با هم مشورت نموده اند ، به ضد خداوند و به ضد مسیح او. " همینطور در
مضمون متن کتاب رومیان فصل 11 آیات 33 و 34 به نقل از کتاب اشعیای نبی فصل 40 آیات
13 و 14 به وضوح به شخص خدا ، سرچشمه تمام دانش و هستی اشاره دارد . پولس رسول در
نامه خود به جماعت ( کلیسا ) قرنتیان نقل می کند : " کیست که فکر خداوند [
یهوه ] را دانسته باشد تا او را تعلیم دهد ؟" سپس می افزاید : لیکن ما فکر مسیح را داریم ." عیسی
مسیح در خصوص مسائل مهم بسیاری طرز فکر خداوند متعال یهوه را بر پیروان خود آشکار
نمود . ( اول قرنتیان 2 : 16 ) گاهی آیه ای در نوشته های مقدس عبرانی به خداوند
یهوه ، اشاره می کند لیکن به موجب تفویض اقتدار و اختیار به عیسی مسیح ، در وی تحقق می یابد . برای مثال
، مزمور فصل 34 آیه 8 از ما چنین دعوت به عمل می آورد : " بچشید و ببینید که خداوند
[ یهوه ] نیکو است . " لیکن پطرس این
سخن را در مورد عیسی مسیح بکار برد و می گوید : " اگر فی الواقع چشیده اید
که خداوند مهربان است . " ( اول پطرس 2
: 3 ) در اینجا پطرس بیک اصل اشاره میکند و نشان میدهد که آن اصل در مورد عیسی
مسیح نیز صدق میکند .
مسیحیان با
تحصیل دانش دقیق در مورد خداوند متعال یهوه و پسراو عیسی مسیح و به اجرا گذاردن آن
می توانند از برکات و لطف ( فیض ) فراوان از هر دو ایشان برخوردار گردند . ( یوحنا
17 : 3 ) بنابراین اظهار پطرس رسول دو شخص را یعنی خداوند متعال یهوه و سرورهمگان
یعنی عیسی مسیح را در قالب یک شخص یا یک بُعد ، قرار نمیدهد . پولس رسول نیز
مقام و منزلت خداوند یهوه را نسبت به موقعیت پسرش ، عیسی مسیح بخوبی چنین تشریح می
کند : " برای ما فقط یک خدا هست یعنی خدای پدر که آفریننده
همه چیز است و ما برای او زندگی می کنیم و فقط یک خداوند وجود دارد ، یعنی عیسی
مسیح که همه چیز بوسیله او آفریده شد و ما در او زیست می کنیم . " ( اول قرنتیان
8 : 6 ) پولس مشخص کرد که یک خدای پدر که آفریننده همه چیز است و یک خداوند پسر،
که او نیز در کار پدر شریک بوده و بهمراه پدر خود هستی را بوجود آوردند و عیسی
مسیح را شخصی مستقل و کاملا متمایز از " خدا ... یعنی خدای پدر " مشخص
کرده است . برای درک بهتر این موضوع وقتی
به انجیل افسسیان 4 آیات 5 و 6 مراجعه می کنیم چنین بر درکمان از خدای پدر و پسراو
می افزاید که می گوید : " یک خداوند ، یک ایمان ، یک تعمید ؛ یک
خدا و پدر همه که فوق همه و در میان همه و در همه شما است . " بنابراین ،
منظور ترجمه های کتاب مقدس فارسی از اطلاق عنوان " خداوند " به عیسی
تأکید بر مقام والا و احترام به او است که خداوند متعال یهوه به او عطا کرده و
ابدا وی را با خداوند یهوه در یک حد قرار نمیدهد . هدف از تشریح و ارائه این مبحث
، بخاطر دوستانی است که در باره خداوند بودن عیسی مسیح سئوال کرده بودند که
امیدواریم توانسته باشیم توضح اجمالی در این باره داده باشیم .
نظرات
ارسال یک نظر